Historia e Nishit tokë Pellazge – Shqiptare!

 

Historia e NISHIT TOKE PELLAZGE SHQIPETARE dhe shperguljet masive drejt turqise te shqiptarve dhe synimet e serbise e turqise qe nga ajo kohe dei sot ne dem te shqiptarve dhe qe vazhdojne dhe sot me shqiptaret e kosoves e kudo (lexoni historin me durim e shume kujdes deri ne fund ta kuptoni c behet dhe kjo vlen per cdo shqiptar sot dhe ta di ) Historia ka vertetuar ne shekuj se Pellazget -iliret -shqiptaret kane jetuar ne shekuj ne kto toka.

Zhvendosjet masive qe i jane bere shqiptareve, sipas Marreveshjes SERBE me Turqine. Mbi 100 vjet përpjekje serbe turke për nënshtrimin e shqiptarëve Qëllimi i Serbisë, e cila ndërkombëtarisht u njoh në Kongresin e Berlinit në vitin 1878, ishte zgjerimi i territoreve në të cilat jetonin serbët, duke përfshirë edhe Kosovën.

Drejtesia SOT do te behet nje dite por diten kur shqiptaret sot ta kuptojne mire se kush kane qene rrenje e adn dhe historine e te parve te tyre.Dita e shtetit te se drejtes sot ka hyre ne hapsirat shqiptare, por ujqerit e cakejte nuk duan qe ne te kemi shtet tamam se pastaj ata mendojne se ne fillojme dhe kerkojme me ze me te forte dhe kto te tjerat.

NISHI ka qenë gjithmonë qytet i pastër me shqiptar e perserisim I PASTER PELLAZG SHQIPETAR por më pas është spastruar etnikisht nga serbët, si pasojë e një marrëveshje të dikurshme në mes të Serbisë dhe Turqisë.deri në atë kohë kanë jetuar mbi 100.000 shqiptarë, ndërsa tani kanë mbetur diku mbi 5.000!

Manastiret dhe kisha ortodokse serbe në fakt janë tempujt e tyre të vërtetë të cilët kohë më parë ua rrëmbyen serbët, dhe tani kërkojnë qe objektet serbe tu kthehen atyre Në fshatin Gjonaj afër Prizrenit në Kosovë, gjendet kisha e vjetër 1.000 vjet, për të cilën banorët lokal thonë se në fakt është kishë katolike.

Shqiptarët i referohen historisë së tyre para se të konvertoheshin ne islam duke thënë kështu se kisha është e tyre dhe se i është rrëmbyer, dhe tani kërkojnë që ti kthehet atyre”Shpërnguljet e mëdha me 1877/1878 Pas humbjeve të një pas njëshme dhe me tërheqjen e ushtrisë Osmane nga këto troje, Serbia para syve të fuqive të mëdha kryente spastrimin etnik.

Si rezultat i dhunës, terrorit, masakrave dhe gjenocidit të ushtrisë serbe ndaj popullit autokton shqiptar me qindra e mijëra shqiptar u detyruan t’i braktisnin vatrat e tyre duke u vëndosur si muhaxher (refugjat) në brendi të Vilajetit të Kosovës dhe me gjerë. Në ketë kohë para tytave të soldateskes serbo-malazeze u shpërngulën rreth 160 mijë shqiptar. Kështu u spastruan etnikisht 640 vendbanime shqiptare të rrethit të Nishit.

Me këto akte anticivilizuese dhe antishqiptare Serbia dhe Mali i Zi ngushtuan edhe më hapsirën kombtare shqiptare duke krijuar kështu parakushte për rrezikim të metejshëm të trojeve shqiptare në përgjithësi dhe të Kosovës në veçanti.”…Pothuajse të gjitha banorët e pjesës perendimore të Sanxhakut të Nishit lë dorëzuar Serbisë, ishin shqiptar.popullsia nuk i bëri ballë pushiuesit.

Ajo e tëra iku në Vilajetin e Kosovës duke lënë tërë vendin të braktisur.” John Ross “… në acar dhe të ftohtë të madh të dimrit të vitit 1877-1878 pashë njerëz duke ikur të zhveshur e të zbathur që kishin braktisur shtepite…..Përgjatë rrugës Gërdelicë-Vranjë dhe deri në Kumanovë, në të dy anët e rrugës vëreheshin kufomat e fëmijëve, të pleqëve e të tjerëve që kishin vdekur .

” Josip H. Kostiq; Mësues – dëshmitar i kohës.Kolonat e Shpërnguljeve te shqiptarve nga trojet e veta – dëbimi i shqiptarëve nga Sanxhaku i Nishit 1833-1878. Dëbimet e shqiptarëve nga trekëndshi i Toplicës 1878-1881.Shembull është vendbanimi Klaiqi ishte fshat në komunën e Lebanës të Jabllanicës (sot Serbia jugore), dikur i banuar me shqiptarë të cilët u dëbuan me dhunë nga pushtuesit serb.Fshati kufizohet me fshatrat e dikurshme shqiptare si Gërguroci, Bajra, Poroshtica, Llapashtica etj.

Nga ky vendbanim e kan prejardhjen banorët e fshatit Kokaj në Karadak, mandej banorët e lagjes Klaiq të qytetit të Gjilanit ,( të cilit ende i kan pronat e tyre në Klaiq të nacionalizuara pas Luftës së Dytë Botrore) muhaxhirët e fshatit Kokaj gjegjësisht një lagje e fshatit Ranatoc i cili ndodhet në Malet e Karadakut komuna e Preshevës.

Dëbimet e shqiptarëve nga trekëndshi i Toplicës 1878-1881

Që nga viti 1833 kur Serbia kishte fituar autonomi kulturore nga Perandoria Otomane, kishte filluar planet jo vetëm për pushtimin e tokave shqiptare, por edhe për zhdukjen e tyre nga faqja e dheut. “Naçertanija” e Ilija Garashanini-t ishte një platformë dhe program për dëbimin e shqiptarëve nga platformë dhe program për dëbimin e shqiptarëve nga trojet e veta. Ky program ishte konstruktuar në vitin 1844, ndërkohë që ishte realizuar gjatë dhjetorit 1877 dhe janarit 1878.

Gjatë kësaj kohe, të gjitha faktet historike thonë se janë përzënë nga trojet shekullore afro 700 vendbanime. Trojet shqiptare nuk kishin pësuar tragjedi më të madhe dhe kaq ngushtim të hapësirës gjeografike, askurrë më parë. Shqiptarët në ato vise ishin vendas, që dëshmohet edhe në dokumentet e hershme.

Në “Regjistrimin turk të vitit 1455. Pra edhe pse kjo trevë qe nga parahistoria ishte e banuar me fise ilire, autorë të ndryshëm serbë përpiqen që shqiptarët t’i nxjerrin si kolonizues të tokave serbe.sipas një burimi serb deri në mes të shek.XIX vetëm në rrethinë të Leskocit dhe të Prokuples ishin më se 300 fshatra shqiptare, kurse deri në vitin 1877 vetëm në rrethinë të Pustarekës dhe të Jabllanicës ishin 1539 shtëpi shqiptare. Me depërtimin e ushtrisë serbe, andej fshatit Bucë, pothuajse nuk kishte mbetur asnjë familje shqiptare.

Kështu nga Pustareka e Jabllanica pothuajse të gjitha familjet shqiptare u nisën këmbë drejt Gollakut. Se çfarë terrori është bërë mbi shqiptarët, dëshmon e dhëna se pas dëbimit të shqiptarëve, Serbia në krye me Mita Rakiqi kishte dërguar ekipe për ta popullzuar atë pjesë me kolonistë para se të mbahej Kongresi i Berlinit.

Ekipet për formimin e komunave dhe regjistruesit, ndër të tjera, shkruanin: “Këtu të gjitha fshatrat kanë qenë shqiptare, tani janë të shkreta, të djegura dhe të rrënuara, prandaj edhe nuk mund të formohen komuna “. Të djegura, të shkreta dhe të rrënuara, regjistruesit i kishin shënuar 53 fshatra.

Se çka kanë përjetuar shqiptarët gjatë dëbimit secila familje është një histori në vete, por vlen të përmendet edhe një fragment i udhëpërshkruesit serb, Sreten Popoviq që, ndër të tjera, shkruante:”Ato net, shumë familje shqiptare duke udhëtuar me fëmijët e tyre, nga acari i madh pësuan humbje të mëdha në njerëz. Shumë fëmijë në qerre ose në shpinë të nënës u ngrinë dhe vdiqën.

Kishte raste të shumta kur edhe pleqtë vdisnin nga të ftohtit.” Qystendili i Bullgarisë në janar të vitit 1878 ishte përplot shqiptarë, sikur Bllaca e prillit të vitit 1999.

Për fatin e mirë të këtij populli, për dallim nga vitet 1877-1878, këtë herë, këtë katrahurë po e përcillte e tërë bota, kurse shtetet më të fuqishme e më demokratike, në krye me SHBA-të dhe Britaninë e Madhe u vunë në krah të drejtësisë dhe bashkë edhe me shtete të tjera e ndihmuan këtë popull që të kthehej në tokën e tij shekullore.”serbët janë duke bërë një luftë gjenocidi kundër shqiptarëve. Ata duan që ta shfarosin tërë kombin, me rrënjë dhe degë”

(Histori e fakte lexoni)

Qëllimi i Serbisë, e cila ndërkombëtarisht u njoh në Kongresin e Berlinit në vitin 1878, ishte zgjerimi i territoreve në të cilat jetonin serbët, duke përfshirë edhe Kosovën, e cila atë kotë ishte nën sundimin turk.Udhëheqësit e lëvizjes shqiptare në vitin 1910 fllojnë një seri të kryengritjeve kundër Qeverisë turke, duke kërkuar formimin e Shqipërisë autonome.

Qeveria turke e refuzoi këtë, por pasi kryengritësit e morën Shkupin dhe arritën deri në Selanik, në fund i pranuan kërkesat e tyre.

Në të njëjtën kohë, edhe shqiptarët që jetonin në të katër vilajetet e Perandorisë Osmane kërkuan çlirimin dhe bashkimin. Vilajeti i Kosovës e përfshinte edhe Sanxhakun,Luginën e Preshevës dhe Maqedoninë Perëndimore me Shkupin, si qendër të saj.

Shqiptarët,në veri të Kosovës, ishin shumicë. Veçanërisht ishte e vështirë pozita e te krishterëve, e cila ka qenë e nënshtruar, si nga shtypja e sundimit turk, ashtu edhe nga dhuna e shqiptarëve te konvertuar ne islam, gjë që diplomacia e Mbretërisë së Serbisë e përdori me me mjeshteri e zgjuarsi për t’i paraqitur si «egërsira» dhe uzurpatorë të tokës serbe.

Më i zëshmi në përhapjen e paragjykimeve të tilla midish shumices se atershme ishte dhe kryeministri i atëhershëm i Qeverisë, Vladan Gjorgjeviq, Autoritetet në Beograd ne ate kohe sipas tyre kanë konsideruar se shqiptarët janë «inferiorë historikë», se nuk janë popull , pa gjuhë dhe fe të përbashkët, prandaj vetëm me përfshirjen e tyre në shtetin serb u mundësua «trajnimi i tyre për jetë të civilizuar».Ushtria serbe hyri ne territoret shqiptare por edhe në Shqipëri, gjë të cilën historianët e saj e cilësuan si «pushtimi i parë».

Pas dy luftërave ballkanike, Serbia i aneksoi Sanxhakun, Maqedoninë dhe Kosovën. Aneksimin e Kosovës diplomacia serbe e paraqiti si një çlirim nga turqit, edhe pse ky ishte problem në konferencat ndërkombëtare, sepse serbët nuk ishin shumicë. Në bisedimet e paqes në Londër, Serbia nuk u kënaq vetëm me veriun e Kosovës, për ç’gjë, për ironi të fatit, siç thekson Damir

Pavlica, «do të luten njëqind vjet më vonë».Gjatë luftërave ballkanike mbi popullsine shqiptare janë kryer krime të tmerrshme, për të cila është shkruar edhe në raportin e komisionit ndërkombëtar.

Njëri nga kritikët e rrallë të atëhershëm të politikës serbe, socialdemokrati Dimitrije Tucoviq, tërhoqi vërejtjen se «ndodhi përpjekja për vrasjen me paramendim të një kombi të tërë», gjë që është «vepër kriminale», për të cilën «duhet të vuajmë». Ai e kundërshtoi zgjerimin territorial të Serbisë dhe u angazhua që Kosova e barabartë me Serbinë dhe zonat tjera të hyjë në federatën ballkanike.Autoritetet serbe kanë bërë përpjekje që ta ndryshojnë strukturën etnike në Kosovë. Deri më 1941 janë vendosur rreth60’000 kolonë nëpër pronat e konfiskuara Me masa të tilla u nxit urrejtja, e cila shkaktoi pasoja shkatërruese dhe afatgjata në marrëdhëniet ndërmjet dy vendeve.

Në të njëjtën kohë, popullsia shqiptare u dëbua me dhunë per turqi. Nga viti 1919 deri më 1940 për në Turqi u shpërngulën 215’000 shqiptarë. Megjithatë, autoritetet në Beograd te cilat punon dite e nate ne kte drejtim dhe me je plan te detajuar strategjik te studiuar me imtesi deri ne detajet me t vogla me ekip ekspertesh dhe baze materiale e cdo gje qe duhej etj vlerësuan se kolonizimi gradual i Kosovës nuk i jepte rezultatet e pritshme.

Prandaj, akademiku Vaso Çubriloviq e krijoi projektin e zgjidhjes së shpejtë të «problemit shqiptar» me spastrimin etnik të Kosovës, duke i përshkruar vendbanimet shqiptare si një «pykë e futur thellë në vendin tonë».

Qeveria turke, ndër të tjera, në vitin 1936 e nënshkroi Marrëveshjen me serbine për pranimin e 200’000 shqiptarëve ne tokat e saj qe te vazhdonte me tej ky pastrim etnik dhe tju ngelej serbve cdo gje shqiptare .

Ndërkohë, Ivo Andriq, si ambasador në Berlin, më 1939 e bëri planin e ndarjes së Shqipërisë Ai besonte se asimilimi dhe emigrimi i shqiptarëve do të bëhen më i lehtë pas mosekzistimit të Shqipërisë si vend.

E me pas historia vazhdon deri ne ditet e sotme si atehere dhe deri sot turqi-serbi me te gjitha menyrat per asimilim e shperberjen e ktij kombi te sterlashte.



Pra me dy fjal ta permbledhim ktej ja fuste turku e ktej serbi shqiptarve ata ne bashkpunim me njeri tjetrin benin kte loje kunder shqiptarve dhe nje here i paraqesin keshtu dhe nje here ashtu dhe shume te tjera dhe ne viktime e lojes se piset se tyre qe ne te beheshin pre e njeres apo tjetres pale Ne kemi rene viktime tyre gjthmon

Te pakten sot nu na falet qe kohet kane ndryshuar dhe ka iformacion dhe ka cdo gje per ndergjesimin e mases SHQIPTARE QE NESER MOS TE JET PRAP SHUME VONE SI DIKUR QE RAM PRE E TMERREVE TE TYRE e tju lem brezave te ardhshem e femijve tane nje toke te bashkuar mes shqiptarve dhe pa asimile e shperberje dhe vrasje e masakra.

Vetem kthimi ne adn e rrenjen e te parve te tyre pellazge ilire sot i shpeton shqiptaret e s bien me viktime e tyre nje here e mire nga keta armiq te shqipes dhe ben BASHKIMIN KOMBETAR historik te gjith pellazgve ilire shqiptar sot DHE I BASHKOHEMI FAMILJES DHE RRENJESE ADN TONE EUROPIANE prandaj ne i mesojme shume fjales pellazg- ilire dhe rrenjes e adn tone euopiane qe ta merrni vesh ju shqiptaret e sotem se ata kjo fjal pellazg ilire i tmerron ju errson syte kjo flal ju ngec ne fyt (se ata e dine shume here me mire dhe se ne kuptimin kte fjale) qe duan ta zhdukin me cdo kusht nga kjo toke armiqte e shqipes Ne sot s duhet ta heqim nga goja fjalen pellazg ilire cdo shqiptar i vertet sot e ta permendi me krenari kudo cdo shqiptar qe e quan veten patriot qe kjo fjal gjigande per popullin tone te sterlashte te mos vdesi e te harohet me kte fjal pellazg ilire ju i tregoni botes mbare se kush jeni ATA BOTA E DINE MIRE SE KUSH JANE PELLAZGET ILIRE !!!!!DHE KJO ESHTE FITORJA ME ME DHE E SHQIPTARVE KODO KU JANE SOT NE SHEKUJ QE JA KUJTOJNE CDO SEK TE DITES HISTORINE DHE FJALEN PELLAZG ILIRE!!!!!!

Post a Comment (0)
Previous Post Next Post

Reklama 1

Reklama 2